Είναι ξεκάθαρο το αδιέξοδο στο όποιο έχει φτάσει η χώρα μας και είναι ξεκάθαρο ότι ο δρόμος είναι μακρύς και δύσκολος.Βέβαια δεν μπορούμε να φανταστούμε καν τι θα συμβεί γιατί δεν μπορούμε να φανταστούμε τις εξελίξεις.Πιθανό είναι να χρεωκοπήσουμε , πιθανό να βγούμε από το ευρώ , πιθανό να κάνουμε στάση πληρωμών και μετά να υποτιμηθεί η δραχμή.Όλα αυτά όμως θα συνοδεύονται από καταπίεση και περιορισμούς που θα κάνουν τον κόσμο να εξεγείρεται και η κατάσταση θα είναι ιδιαιτέρως τεταμένη.
Προσωπικά πιστεύω ότι τα μέτρα που το ΔΝΤ επέβαλε δεν είναι καν επαρκή γιατί εσκεμμένα αφήνουν τη χώρα μας να φτάσει σε σημείο οικονομικής και κοινωνική εξαθλίωσης γιατί τότε είναι πιο εύκολα εκμεταλεύσιμη.
Η ιστορία επαναλαμβάνεται,Αργεντινή 2001.Από το 1997 και μετά η χώρα άρχισε να βιώνει μία κρίση ως αποτέλεσμα της διόγκωσης του δημόσιου τομέα , της διαφθοράς και της φοροδιαφυγής.Οι συγκυρίες ήρθαν έτσι ώστε η υποτίμηση του νομίσματος της γειτονικής Βραζιλίας να εξαφανίσει τις εξαγωγές τις χώρας και να αυξήσει της εισαγωγές στις διμερείς τους σχέσεις.Ύστερα η άνοδος του δολαρίου(με το οποίο συνδεόταν η Αργεντινή) έκανε τα προιόντα της μη ανταγωνιστικά στις διεθνείς αγορές.Η φτώχεια και ανεργία έπλητταν τη χώρα η οποία αναγκάστηκε να προσφύγει στο ΔΝΤ για την σωτηρία της.Το ΔΝΤ απέστειλε οικονομική βοήθεια και μαζί και τα μέτρα λιτότητας του.Το 2001 όταν ο κεντροαριστερός πρωθυπουργός επέβαλε πάγωμα των τραπεζικών λογιαριασμών και όριο ανάληψης ημερησίως 250 ευρώ ο λαός αντέδρασε και ανάγκασε τον πρωθυπουργό να εγκαταλείψει τη χώρα.Ο επόμενος πρωθυπουργός έκανε στάση πληρωμών και δεν αναγνώρισε το χρέος προς το ΔΝΤ.Στην ουσία γύρισε την πλάτη του στο ΔΝΤ και αρνήθηκε να ξεπληρώσει τα χρέη.Μετά από προσπάθειες της κυβέρνησης το 75% του χρέους διεγράφει και η αποπληρωμή θα γινόταν με ευνοικούς όρους.Τώρα η Αργεντινή συνεχίζει την ανάκαμψη και την ανάπτυξη της, θεωρώντας υπαίτιους για τον πάτο που έπιασαν και το ΔΝΤ.
Αν κοιτάξει λοιπόν κάποιος την ιστορία της χώρας μας μέχρι τώρα και την ιστορία της Αργεντινής θα δει κάποια κοινά στοιχεία.Η χώρα μας περνάει μια κρίση που η ίδια και συγκεκριμένα οι κυβερνήσεις της ,με την ανοχή του λαού στα πλαίσια μιας κατεπίφαση δημοκρατίας, δημιούργησαν.Ως σωτήρια έρχεται το ΔΝΤ επιβάλοντας μέτρα βάναυσα για τους πολίτες , που φαίνεται ότι είναι μόνο η αρχή.Την ίδια στιγμή μέρος σπουδαίων οικονομολόγων προειδοποιεί ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να γλιτώσει την κρίση και θα οδηγηθεί σε πτώσευση και εκτός του Ευρώ.
Στις δύο αυτές ιστορίες ,μέχρι στιγμής, η μεγαλύτερη ομοιότητα είναι η αυτοκαταστροφική πορεία των δύο χωρών και η επέλευση μιας διεθνής συγκυρίες που επιδύνωσε την οικονομική κατάσταση(σε εμάς προφανώς είναι η διεθνής οικονομική κρίση).Μιλώντας για αυτοκαταστροφική πορεία όσον αφορά την Ελλάδα , πρέπει να ξεκαθαρίσουμε μιλάμε με μαθηματική ακρίβεια για τεράστια λάθη με προκαθορισμένη κατάληξη και για εγκληματική αδράνεια.Τρεις δεκαετίες περίπου τώρα τα δύο κόμματα εξουσίας έφτιαχναν έναν υπερδιογκωμένο δυσλειτουργικό δημόσιο τομέα , κατασπατάλησαν και "εξαφάνισαν" εκκατομύρια ,δεν κατάφεραν να φέρουν ανάπτυξη και ουσιαστική οικονομική άνθηση και άφησαν την οικονομία μας να φτάσει εδώ.
Έτσι λοιπόν σκέφτομαι αν έτυχε και στις δύο περιπτώσεις τα δύο αυτά κράτη να οδηγηθούν μόνα τους στην οικονομική εξαθλίωση από αμέλειες.Είναι δυνατόν?Περιμένει κανένας να πιστέψουμε ότι δεν είναι μέρος ένος σχεδίου η εισαγωγή της χώρας μας στο ΔΝΤ?
Τέλος,ας δούμε μια θεωρία συνωμοσίας που εμένα προσωπικά με πείθει.Επειδή δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε ποιος είναι πίσω από αυτά ας πούμε ότι βρίσκεται το κεφάλαιο(και όλοι καταλαβαίνουμε 10 περίπου τραπεζίτες) , μια-δυο υπερδυνάμεις(και όλοι καταλαβαίνουμε κυρίως την Αμερική) ας πούμε αν θέλετε το καπιταλιστικό σύστημα.Αρχικά να θέσουμε ως βάση ότι η διεθνής οικονομία δεν λειτουργεί ηθικά,με διαφάνεια και με αίσθημα δικαίου, γιατί τα μεγάλα κέρδη κάποιον προυποθέτουν μεγάλες ζημιές σε άλλους.Επίσης,βάση μας είναι το γεγονός ότι μία χώρα που καταρρέει είναι ποιο εύκολα εκμεταλεύσιμη και χειραγωγίσιμη.Η ιστορία πάει ως εξής:Αποφασίζουν ότι η Ελλάδα πρέπει να χρεωκοπήσει,πρέπει να τους χρωστάει και πρέπει να γίνει υποχείριο.Έτσι λοιπόν την εξαναγκάζουν να ακολουθήσει τις πολιτικές και τις πρακτικές που τις υποδεικνύουν και με κυβερνήσεις υποχείρια ελέγχουν ουσιαστικά αυτοί την χώρα.Οδηγούν λοιπόν την χώρα σταδιακά και με τα χρόνια σε οικονομικό αδιέξοδο και στηνπρώτη κρίση που "φτιάχνουν" η χώρα δεν αντέχει άλλο.Για να μην καταρεύσει λοιπόν πηγαίνει στο σωτήριο ΔΝΤ το οποίο δανείζει την χώρα , όποτε και επίσημα πια τους χρωστάει.Η υπόχρεη πια και οικονομικά παραπέουσα χώρα είναι κουφάρι έτοιμο να καταβρωχθησθεί από τα καραδοκούντα "όρνια".
Αν λοιπόν αυτά ισχύουν το μόνο στο οποίο μπορούμε να ελπίζουμε είναι μία κυβέρνηση που θα σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και θα είναι ικάνή να κάνει τις επιβαλόμενες ενέργειες.