Το όνομα της το γνωρίζουν πια όλοι. Πέρυσι τον Ιούλιο άρχισε ο χαμός στο διαδίκτυο με το video games ένα βίντεο που νομίζεις ότι το έφτιαξε μόνη της στον υπολογιστή της με βίντεο από το κινητό της. Όλοι εντυπωσιάστηκαν και άρχισαν να μιλούν για αυτή την όμορφη lolyta με τα σαρκώδη χείλη και την αισθησιακή φωνή. Σίγουρα θυμίζει γυναίκα από άλλη εποχή, με μία θηλυκότητα χωρίς προστυχιά που παράλληλα επίκεντρο του ενδιαφέρον της είναι η γοητεία που ασκεί στους άντρες. Με indie μουσική, πρωτότυπους στίχους και μελαγχολική μουσική μίλησε με άλλο τρόπο για τον έρωτα και τις πτυχές του και έκανε τους απανταχού indiefuns να την λατρέψουν. Απέκτησε πολύ εμπορικότητα πολύ σύντομα και η εμπορικότητα δεν αρέσει στην indie κοινωνία καθώς το mainstream δεν είναι hip. Κάπως έτσι ξεκίνησε η αποκαθήλωση και η καθιέρωση της ως εμπορικής outcast των απανταχού hipsters.
Με όνομα δανεισμένο από δύο αγαπημένες της τραγουδίστριες η Lizzy Grant ονομάστηκε Lana del Rey ( που σε ακριβή μετάφραση από τα ισπανικά σημαίνει " το μάλλινο (cotton) του βασιλιά). Οι hipsters ανακάλυψαν όμως το βρώμικο παρελθόν της που μόνο indie δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί. Η Lizzy ήταν μία αποτυχημένη pop τραγουδίστρια που ήθελε να γίνει η επόμενη Britney Spears αλλά δεν της έβγαινε στην Νέα Υόρκη ( γι' αυτό και μεταφέρθηκε στο Λονδίνο), ξανθιά με προφανώς μικρότερα χείλη, όπως υποστηρίζεται από γνωστούς indie κριτικούς που ξέθαψαν το θέμα. Η υπόθεση βρώμισε fake, κάτι που σιχαίνεται ο indie κόσμος όπως ο διάβολος το λιβάνι, και προτάσσει την αυθεντικότητα ως το ύψιστο καλλιτεχνικό προτέρημα. Η γυναίκα αυτή βγαλμένη από άλλη αποχή θεωρήθηκε τελικά ένα εμπορικό δημιούργημα από δαιμόνιους παράγοντες της μουσικής που κατάλαβαν ότι οι βασίλισσες, πριγκίπισσες και δούκισσες της pop άρχιζαν να κουράζουν, τα καραγκιοζιλίκια της Lady Gaga ότι δεν τραβούν πλέον το ενδιαφέρον και ότι οι hipsters είναι τεράστια αγορά που περιμένει ένα πρόσωπο αυτού του styl να το θεοποιήσει. Έφτιαξαν λοιπόν την Lizzy, sexy όσο πάει, όμορφη, με vintage στυλ και υπέροχη φωνή, ως δούρειο ίππο της βιομηχανίας στις "μη εμπορικές περιοχές". Όπως κάθε alternative καλλιτέχνης που σέβεται τον εαυτό του έγινε γνωστή μέσω του youtube από τα home made βιντεάκια της. Την αλήθεια της προαναφερθείσας ιστορίας δεν την γνωρίζω, αλλά για να το λένε τους λόγους τους τους έχουν τρελοί οι άνθρωποι δεν είναι, πόζεροι ναι, αλλά όχι τρελοί.
H Lana πια είναι ανερχόμενη με πολλά demo της να έχουν κατακτήσει το youtube για να φανατιστούν αυτοί που είτε δεν γνωρίζουν την "ψευτιά" της ή δεν τους ενδιαφέρει η αυθεντικότητα. Ύστερα βγαίνει το Born to die και γίνεται χαμός, είναι πια εμπορική και ετοιμάζεται για την επέλαση της στην Αμερική ( την γενέτηρά της) και ακολούθως σε όλο τον κόσμο.
Ύστερα έρχεται η live εμφάνιση της στο SNL εν αναμονή του πρώτου studio album της Born to die. Ντροπή της μουσικής, ιεροσυλία των τραγουδιών της και προσωπικός πάτος αυτή η εμφάνιση. Σκότωσε τα τραγούδια της με τον πιο απάνθρωπο τρόπο που μπορούσε, πατώντας σε άλλες νότες και όχι αυτές που έπαιζαν, ερμηνεύοντας σαν να πνίγεται και με μία σκηνική παρουσία κοινωνικά αδέξιου κοριτσιού που δεν ξέρει που να βάλει τα χέρια της. Άλλο που δεν ήθελε λοιπόν ο τύπος, την ξέσκισε. Έχοντας πολλούς fans, τι πιο φυσικό απέκτησε και πολλούς haters.
Η επόμενη live εμφάνιση έρχεται στον David Letterman και είναι το κάτι άλλο, το κορίτσι όχι μόνο τα λέει αλλά τα λέει όπως θα περίμενε κανείς και αγγίζει με την ερμηνεία της, αντίστοιχη των ηχογραφήσεων. Career saved ! Όλοι της οι fans ηρέμησαν, η Lana δεν είναι μόνο μία τραγουδίστρια του studio, μπορεί να τραγουδήσει και live. Δεν ξέρω αν το βλέπει κανείς άλλος αλλά μόνο στημένο θα μπορούσε να είναι αυτό κατά τη γνώμη μου. Γιατί όπως λένε there is no such thing as bad publicity ! Kαι μην μου πείτε ότι την χάλασε όλη αυτή η κουβέντα για το όνομα της και για το αν τα λέει ή δεν τα λέει μία εβδομάδα πριν την κυκλοφορία του album της. Και να το δεχτώ εγώ ότι ήταν τυχαίο και απλώς στην πρώτη της μεγάλη εμφάνιση στο αμερικάνικο κοινό βρήκε να τα σκατώσει, πολύ την βόλεψε αυτή η ατυχία.
Εμένα προσωπικά μ' αρέσει, αδιαφορώ αν είναι fake αν είναι αποτυχημένη pop και πόσα έδωσε για να φτιάξει τα χείλια της. Εγώ όταν την ακούω επικοινωνώ με αυτά που λέει και ταξιδεύω από την φωνή και την μουσική της. Και το album της δεν με αφήνει να την μισήσω γιατί μου αφήνει μια ωραία αίσθηση με εκπληκτικές και πιο μέτριες στιγμές.
Κριτική στο δίσκο Born to die: 14 τραγούδια μεταξύ των οποίων τα πασίγνωστα πια video games και blue jeans καθώς και το ομώνυμο εξαιρετικά επιτυχημένο τραγούδι που μας εισάγει στο δίσκο. Δεύτερο στο track list έρχεται το Off to the races με τους βαθυστόχαστους στίχους " Swimming pool, glimmering darling, wipe bikini off with my red nail polish". Η αλήθεια είναι ότι θεωρώ προσωπικά το τραγούδι αυτό ως μία άτυχη στιγμή, καθώς το συγκεκριμένο beat και η κλασική ( κιόλας σχεδόν γραφική ) στιχουργία της δεν με συγκινούν "i 'm your little scarlet, starlet, singing in the garden, kiss me on my open mouth". Ύστερα ακολουθούν οι δύο μεγαλύτερες επιτυχίες της και το diet mountain dew. Ένα ακόμα τραγούδι που είχε κυκλοφορήσει ως demo αλλά σε μία άλλη εκδοχή, χωρίς το beat του ως μπαλάντα. Θα δηλώσω την προτίμηση μου στην demo εκδοχή του τραγουδιού. Χαρακτηριστικοί στίχοι " do you think we 'll be in love for ever, do you think we 'll be in love/ you are not good for me, but baby i want you, i want you". "Tell me i am your national anthem, take your body down town" μας τραγουδάει η Lana καθώς παρακινεί τον δικό της να την αποκαλέσει εθνικό ύμνο την στιγμή που αυτή του κάνει διάφορα σεξουαλικά κόλπα, έχει βίτσια ο κόσμος ! Οι πιο σεξουαλικού περιεχομένου στίχοι του δίσκου βρίσκονται εδώ. Χαρακτηριστικά I sing the national anthem while i m standing over your body hold you like a python and you cant keep your hand off me or your pants on". Ύστερα θεωρώ ακολουθεί η καλύτερη στιγμή του δίσκου αντάξια των ήδη γνωστών κομματιών της, Dark paradise. Ατμοσφαιρικό και ερωτικό με αυτό το άγχος του σε θέλω μην με αφήνεις, να κλείσω τα μάτια μου ή θα την κοπανήσεις. Ε θεωρώ ότι σύντομα θα γίνει χαμός με αυτό το τραγούδι καθώς "there is no remedy for memory, your face is like a melody, it won't leave my head"/ "everytime i close my eyes it's like a dark paradise, no one compares to you, but there is no you except in my dreams tonight". Στη συνέχεια ένα γλυκό ωραίο, αυτοβιογραφικό θα έλεγα, τραγούδι της Lana με τον τίτλο Radio " American dream came true somehow, i swore i chase it till i was dead", "no one knows what life was like, now i 'm in LA and its paradise". Ότι το κυνήγησε μέχρι θανάτου το ξέρουμε, γι' αυτό άλλωστε δεν την κατηγορούν? Τώρα ως προς το πως ήταν η ζωή, παραπομπή στις δηλώσεις της ότι πριν γίνει γνωστή έμενε σε τροχόσπιτο σε ένα πάρκο μέσα στη φτώχεια, πράγμα μάλλον ψευδές για να προβοκάρει λίγη δημοσιότητα ακόμα. Επόμενο τραγούδι στο δίσκο το Carmen, ένα ακόμα τραγούδι για μια promiscuous κοπέλα που όλοι θέλουν και κανένας δεν μπορεί να τις αντισταθεί, γνωστό μοτίβο στην αμερικάνικη μουσική ( βλ. Roxanne) " she says you don't want to be like me, looking for fun, get me high for free". One for the money and two for the show, i love you honey, i m ready i m ready to go λέει στο million dollar baby, τραγούδι με μία ατμόσφαιρα καμπαρέ και ωραία ερμηνεία χωρίς να ξεφεύγει από τα στιχουργικά της γνωρίσματα, κλασικό όμως κομμάτι που σε κάνει να την αγαπάς. Summertime sadness επίσης πολύ καλό στο γνωστό ρυθμό και με την relax indie ατμόσφαιρα που την έκανε γνωστή "kiss me hard before you go summertime sadness, i just wanted you to know that baby you re the best". To δωδέκατο τραγούδι είναι το this is what makes us girls που δεν προσθέτει κάτι που δεν έχουμε ήδη ακούσει από την ίδια, κατά τη γνώμη μου. Το Lolita κατά την γνώμη μου το πιο αδιάφορο τραγούδι του δίσκου με στίχους να αναλύουν το κλασικό μοτίβο της γκόμενας που όλοι την θέλουν και αυτή όλους τους παίζει, και είναι και sexy και δεν πολύ νοιάζεται για το τι λένε κλπ κλπ. Μας τα ξανάπες βρε Lana με το kinda outta luck και πολύ καλύτερα. Καταληκτικό τραγούδι στο δίσκο το without you, άλλος ένας λόγος για να αγοράσει κάποιος το δίσκο., " I can be your china doll if you like to see me fall/ tell me life is beautiful, they all think i have it all, i have nothing without you".
Προσωπικά από το δίσκο μου λείπει το Yayo αλλά και πάλι είναι ένας πολύ καλός δίσκος και ακούγεται πολύ ωραία. Όποιος έχει αυτά τα ακούσματα και εκφράζεται με κάποιους από τους παραπάνω στίχους θα τον λατρέψει. Με αυτό το δίσκο καταθέτει το προσωπικό της δείγμα στην μουσική και χωρίς να μοιάζει με κάτι άλλο κάνει μια ολοκληρωμένη πρόταση, που μπορεί να αγαπηθεί ή να μισηθεί πολύ.
Είναι γεννημένη για να πεθάνει ή θα αντέξει στο χρόνο ? Θα γίνει one hit wonder επιβεβαιώνοντας τους τόσους εχθρούς της ή θα αποδείξει ότι αυτό που βγάζει είναι αυθεντικά δικό της, το οποίο δέχεται ακόμα μετεξελίξεις και βελτιώσεις για να έχει λόγο ύπαρξης στο διηνεκές? Ο χρόνος θα το δείξει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου