Adele - Chasing Pavements

I've made up my mind,

Don't need to think it over

If I'm wrong, I am right

Don't need to look no further,

This ain't lust

I know this is love

But, if I tell the world

I'll never say enough'cause it was not said to you

And that's exactly what I need to do

If I end up with you

Should I give up,

Or should I just keep chasin' pavements?

Even if it leads nowhere

Or would it be a waste

Even if I knew my place

Should I leave it there

Should I give up,

Or should I just keep chasin' pavements

Even if it leads nowhere

I build myself up

And fly around in circles

Waitin' as my heart drops

And my back begins to tingle

Finally, could this be it

Should I give up

Or should I just keep chasin' pavements

Even if it leads nowhere

Or would it be a waste

Even if I knew my place

Should I leave it there

Should I give up

Or should I just keep chasin' pavements

Even if it leads nowhere

Or would it be a waste

Even if I knew my place should I leave it there

Should I give up

Or should I just keep on chasin' pavements

Should I just keep no chasin' pavements

Billy Talent - Surrender

She reads a book from across the street,

Waiting for someone that she'll never meet.

Talk over coffee for an hour or two,

She wonders why I'm always in a good mood.

Killin' time before she struts her stuff,

She needs support and I've become the crutch.

She'll never know how much she means to me.

I'd play the game but I'm the referee.

Surrender every word,every thought, every sound.

Surrender every touch, every smile, every frown.

Surrender all the pain we've endured until now.

Surrender all the hope that I lost you have found.

Surrender yourself to me.

Even though I know what I'm lookin' for,

She's got a brick wall behind her door.

I'd travel time and confess to her,

But I'm afraid she'd shoot the messenger.

Surrender every word, every thought every sound.

Surrender every touch, every smile, every frown.

Surrender all the pain we've endured until now.

Surrender all the hope that I lost you have found.

Surrender yourself to me.

I think I found a flower in a field of weeds,I think I found a flower in a field of weeds.

Searching until my hands bleed,

This flower don't belong to me.

I think I found a flower in a field of weeds,I think I found a flower in a field of weeds.

Searching until my hands bleed,

This flower don't belong to me.

This flower don't belong to me.

Why could she belong to me?

Every word, every thought every sound.

Every touch, every smile, every frown.

All the pain we've endured until now.

All the hope that I lost you have found.

Surrender every word, every thought every sound.

Surrender every touch, every smile, every frown.

Surrender all the pain we've endured until now.

Surrender all the hope that I lost you have found.

(Surrender) I never had the nerve to ask,

(Surrender) Has my moment come and passed?

(Surrender) I never had the nerve to ask,

(Surrender) Has my moment come and passed?

(Surrender) I never had the nerve to ask,

(Surrender) Has my moment come and passed?

(Surrender) I never had the nerve to ask.

Let Me Out - Official Video - Ben's Brother

You sit and you stare and you wait and you wonder

You think "Maybe it's me and I'm being a fool.

"You start to believe it's a curse that you're under

And you're just a doll for a girl who is cruel

With a pin

So let me out

Or let me in

And tell me how, we can win

Cause I really wanna know now

Before I begin

To let you go

So let me know

I'd rather be wandering hungry and homeless

Than here in the warmth of a silent defeat

You've gotta be honest with me and be ruthless

‘stead of shifting uncomfortably there in your seat

And your skin

And who'd've thought I'd have the strength to say

"Let me out or let me in"

But as the words are pouring from my mouth

I wanna say them again, and again and again

So let me out

Or let me in

And tell me how, we can win

Cause I really wanna know now

Before I begin

To let you go

OhLet me out,or let me in,Oh no no

And tell me how

We can win

Oh no I really wanna know now

Before I begin

Oh to let you go, to let you go

Let me know

Codeine Velvet Club - Vanity Kills

Ο άνθρωπος μοιάζει με κλάσμα όπου ο αριθμητής είναι ο πραγματικός εαυτός του, ο δε παρονομαστής η ιδέα που έχει για τον εαυτό του. Όσο ο παρανομαστής διογκώνεται προς το άπειρο, τόσο το κλάσμα τείνει προς το μηδέν.

Λέων Τολστόι, 1828-1910, Ρώσος συγγραφέας

Πολλοί άνθρωποι ξοδεύουν λεφτά που δεν έχουν για να αγοράσουν πράγματα που δεν θέλουν, για να εντυπωσιάσουν ανθρώπους που δεν χωνεύουν.

Will Rogers, 1879-1935, Αμερικανός ηθοποιός

Ήθελε να είναι η νύφη σε κάθε γάμο και ο νεκρός σε κάθε κηδεία.

Σχόλιο για τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Θ.Ρούζβελτ, από την κόρη του Alice.

Τίποτε δεν είναι πιο εκνευριστικό από το να μη σε καλούν κάπου, που με κανέναν τρόπο δεν θα καταδεχόσουν να πας.

Bill Vaughan, 1915-1977, Αμερικανός δημοσιογράφος

The Pierces - Secret (Full HQ) w/ lyrics

Αλήθεια μπορούμε να κρατήσουμε ένα μυστικό για πάντα?

Υποσχέσεις που δεν κρατάμε...Το καλύτερο που πρέπει να περιμένεις από έναν άνθρωπο,έμπιστο, είναι να κρατήσει ένα μυστικό όσο είναι σημαντικό.Δυστυχώς από ένα σημείο και μετά το "μυστικό" χάνει την αξία του με τον καιρό , όπως τα αυτοκίνητα.Μετά από λίγα χρόνια "το πουλάς " σε εξεφτελιστική τιμή ή το δίνεις και τσάμπα.

Yeah Yeah Yeahs - Down Boy

Mumford & Sons - The Cave

Η κριτική των άλλων ή η δικιά μας?

Ένα επικριτικό βλέμμα , μια γκριμάτσα αποδοκιμασίας , υποτιμιτικά σχόλια , όλοι κάποια στιγμή έχουμε νιώσει πως κάποιος κριτικάρει αυτό που κάνουμε,το τρόπο ζωής μας,την εμφανισή μας ή την προσωπικότητα μας.Όλοι έχουμε νιώσει "υπόλογοι" σε κάποιον για τις επιλογές μας.Πολλές φορές η άσχημη κριτική κάποιου μπορεί να μην φεύγει από το μυαλό μας για καιρό.Τις περισσότερες φορές μάλιστα τσαντιζόμαστε , με ποιο θράσσος σκεφτόμαστε με κρίνει αυτός/αυτή εμένα , έχει κοιταχτεί στον καθρεύτη?Μήπως με το "θράσσος" που εμείς τους δίνουμε?
Κανένας δεν μπορεί να μας μειώσει ή να μας κριτικάρει και αυτό να μας ενοχλήσει χωρίς εμείς να το επιτρέψουμε αυτό.Γιατί μόνο αν εκθέσεις την αχίλλειο πτέρνα σου μπορεί ο άλλος να την πληγώσει.Δηλαδή κατά βάση η κριτική των άλλων που φοβόμαστε και μας κάνει να νιώθουμε άσχημα είναι στην ουσία η κριτική που κάνουμε εμείς στον εαυτό μας.Η δικιά μας αμφιβολλία και έλλειψη αυτοπεποίθησης είναι η αχίλλειος πτέρνα μας.Οι περισσότεροι ( για να μην πω όλοι) δεν μπορούμε να κρύψουμε τα πράγματα που μας κάνουν ευάλωτους , τα μειωνεκτήματα μας.
Η αμφιβολία και ο φόβος σαν ανθρώπινα συναισθήματα πρέπει να έχουν κάποια έντονη μυρωδιά γνωστή σε όλους τους ανθρώπους γι αυτό και όταν προσπαθείς να τα κρύψεις , και πάλι γίνονται αντιληπτά και πολλές φορές φαίνονται και πιο έντονα.Δεν ξέρω αν είναι αυτό που λένε γλώσσα του σώματος , αν διαβάζεται από το βλέμμα ή αν εκπέμπεται με κύματα ενέργειας αλλά κάτι είναι που κάνει τα αρνητικά συναισθήματα τόσο ευανάγνωστα.
Μόνοι μας δηλαδή βάζουμε τον εαυτό μας σε θέση θύματος από την κριτική του οποιουδήποτε.Εμείς αμφιβάλλουμε για τον εαυτό μας , αδυνατούμε να το κρύψουμε και έτσι παραχωρούμε σε κάποιον την άδεια να γίνει ο κριτής μας.
Στην ουσία δηλαδή η κριτική των άλλων δεν είναι παρά η κριτική που κάνουμε εμείς οι ίδιοι στον εαυτό μας , εκφρασμένη από έναν άλλον φορέα που αποκτά κύρος από το γεγονός και μόνο που ανακάλυψε το ευαίσθητο σημείο μας.Και μάλιστα κριτήριο επιλογής αυτού του "φορέα-κριτή" είναι η προσωπική μας άποψη ότι υπερέχει σε αυτό(στο οποίο μας κρίνει) από εμάς.
Άρα ή πρέπει να μάθουμε να πιστεύουμε περισσότερο στον εαυτό μας ή να μάθουμε να κρύβουμε καλύτερα τις ανασφαλείες μας ή να εμπλεκούμε σε μία ατέρμονη μάχη με τον εαυτό μας προσπαθώντας να εξαλείψουμε κάθε πηγή άσχημης κριτικής , με μηδαμινές πιθανότητες επιτυχίας,γιατί πάντα κάτι καινούργιο θα υπάρχει.Ως παιδιά μας ενδιέφερε η κριτική των άλλων για τις επιδόσεις μας στα παιχνίδια , μεγαλώνοντας βρήκαμε τους εαυτούς μας να ασχολούνται όλο και περισσότερο με την εμφάνιση και την απήχηση στο αντίθετο φύλλο.Ύστερα αφήνουμε τους άλλους να μας κριτικάρουν για την εξυπνάδα μας , για την επαγγελματική μας επιτυχία , για την ικανότητα μας να κάνουμε οικογένεια.Όσο μεγαλώνει ο άνθρωπος υπάρχουν όλο και καινούργια εξωραισμένα πρότυπα τα οποία νιώθει ότι αποτυγχάνει να ακολουθήσει πιστά και έτσι αμφισβητεί τον εαυτό του.Αυτό είναι λοιπόν το στοίχημα, να καταλάβουμε ότι κανένας δεν πρέπει να είναι τέλειος , άπλά ο εαυτός του.Και τέλος, είναι άλλο πράγμα να διορθώνουμε τα ελαττώματα μας και άλλο να αμφισβητούμε τον εαυτό μας.